ಚಿತ್ರದ ಹೆಸರೇ ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೊಸದೇನೂ
ಇಲ್ಲ ಎಂಬುದನ್ನು ಎಂದ ಮೇಲೆ ಹೊಸತನವಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ದೇಶಕರನ್ನು ದೂರಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ . ಆ
ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಸೇಫ್ ಆಗಿದ್ದಾರೆ. ಇರಲಿ. ಒಬ್ಬ ಹೊಸ ನಿರ್ದೇಶಕನ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ
ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಏನಿದೆ ಎಂಬುದು ಕುತೂಹಲ ಹುಟ್ಟಿಸುವ ಸಂಗತಿಯಾಗದೆ ಇರದು. ಹಾಗಂತ ಚಿತ್ರ ನೋಡಲು
ಹೊರಟರೆ ಒಂದು ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಅನಿಸಿದರೂ ಜಾಸ್ತಿ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನಿರಾಸೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಏಳಸುತನ, ಅವಾಸ್ತವ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ.
ಅನಾಥನೊಬ್ಬ ತನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ ಯಾರಾದರೂ ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತ್ಸಿ, ಒಂದು ಮುತ್ತು
ಕೊಡಿ ಎಂದು ಬೋರ್ಡ್ ಮೇಲೆ ಬರೆದುಕೊಂಡು ರಸ್ತೆ, ಬಸ್ ಸ್ಟಾಂಡ್ ನಲ್ಲಿ ನಿಂತುಕೊಳ್ಳುವ ಕಲ್ಪನೆಯೇ
ಅಸಂಗತ ಎನಿಸದೇ ಇರದು. ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು ಬಂದು ಮುತ್ತು ಕೊಡುತ್ತಾಳೆ. ತಕ್ಷಣ
ನಾಯಕ ಅವಳ ಹಿಂದೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. ಅವಳೋ ಇವನೂ ಸೈ ಅವನೂ ಸೈ ಎನ್ನುವ ಜಾಯಮಾನದವಳು. ನಾಯಕನ
ಶ್ರೀಮಂತ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಮೈಮನ ಒಪ್ಪಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಮುಂದೆ... ಚಿತ್ರದುದ್ದಕ್ಕೂ ಹುಡುಗಿಯರು
ಮೋಸಗಾರ್ತಿಯರು, ಅವರು ಹಣ ಅಂತಸ್ತು ಇರುವ ಹುಡುಗರ ಹಿಂದೆ ಬೀಳುವುದಕ್ಕೆ ತುದಿಗಾಲಲ್ಲಿ
ನಿಂತಿರುತ್ತಾರೆ...ಎಂಬಂತೆ ತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಸ್ತ್ರೀದ್ವೇಷಿಯಾ ಎನಿಸುತ್ತದೆ.ಆದರೆ
ಅಂತಹ ಹುಡುಗಿಯರ ಮದ್ಯ ದಯಾಳು ಪರೋಪಕಾರಿ ಹೆಣ್ಣಿದ್ದಾಳೆ ಆಕೆ ಮೈಮಾರಿಕೊಂಡು ಗಂಡನನ್ನು
ಸಾಕುತ್ತಾಳೆ ಎನ್ನುವ ಇನ್ನೊಂದು ಕತೆ ಹೇಳುವ ಮೂಲಕ ಅವರೂ ಸ್ತ್ರೀ ದ್ವೇಷಿಯಲ್ಲ ಎನ್ನುವಂತೆ
ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಕತೆಯಿದೆ. ಒಂದಲ್ಲ. ಎರಡು ಕತೆಗಳಿವೆ. ಅವೆರಡೂ
ಬೇರೆಬೇರೆಯಾಗಿ ತೆರೆಯ ಮೇಲೆ ಮೂಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಒಂದರ ನಂತರ ಇನ್ನೊಂದರಂತೆ. ಆ ಎರಡೂ
ಕತೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಇಲ್ಲ. ಅವೆರಡನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ ಬೇರ್ಪಡಿಸಿದರೆ ಎರಡೂ ಕಿರುಚಿತ್ರಗಳಾಗಬಹುದೇನೋ?
ಎರಡೂ ಕತೆಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಯಾಕಿಟ್ಟರು ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕರನ್ನೇ
ಕೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ. ಚಿತ್ರ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಓಡುತ್ತದೆ.
ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಎರಡೂ ಅನುಭವ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಒಂದು ಸಂಪೂರ್ಣ ಚಿತ್ರದ
ಅನುಭವವನ್ನು ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ.
ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಿರ್ದೇಶಕ-ನಾಯಕನಾಗಿರುವ ಶಾನ್ ಎರಡೂ
ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಕೊಂದು ಹೆಣಗಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ನ್ಯಾಯ ಒದಗಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ.
ಒಂದಷ್ಟು ಸಂಭಾಷಣೆ ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ. ಕೆಲವು ಕಿರಿಕಿರಿ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಸಂಗೀತದಲ್ಲಿ ಇರುವ
ಒಂದೇ ಹಾಡು ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ನೆನಪಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.
ಶಾನ್ ಚಿತ್ರದ ಕತೆ ಚಿತ್ರಕತೆ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಗಮನ ವಹಿಸಬೇಕು. ಹಾಗೆಯೇ ಒಂದು ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ
ಕತೆ ಹೆಣೆಯುವಾಗ ಚಿತ್ರದ ಒಟ್ಟಾರೆ ಆಶಯ ಮತ್ತು ಕತೆಯ ವಸ್ತುವಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚು
ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಇನ್ನೊಂದು ಹಳೆ ಕತೆ ಎನ್ನುವ ಸಿನಿಮಾ
ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಇಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.
