ಮಿರ್ಚಿ ಮಂಡಕ್ಕಿ ಕಡಕ್ ಚಾಯ್:

ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಕತೆಗೆ  ಚಿತ್ರಕತೆಯನ್ನು ಬರೆದುಬಿಡಬಹುದು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುವಂತೆ ಮಾಡಲು ನಿರ್ದೇಶನ ಸಮರ್ಥವಾಗಿರಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಎಳಸುತನದಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ಮಿರ್ಚಿ ಮಂಡಕ್ಕಿ ಕಡಕ್ ಚಾಯ್ ಆಗಿರುವುದು ಅದೇ. ಪ್ರಾರಂಭದ ದೃಶ್ಯದಿಂದಲೇ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಎಡವುವ ಸಂಜೋತಾ ಚಿತ್ರದುದ್ದಕ್ಕೂ ಅದನ್ನೇ ಮುಂದುವರೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಇದವರ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರವಾದ್ದರಿಂದ ಒಂದಷ್ಟು ರಿಯಾಯತಿ ಕೊಡಬಹುದು ಎನ್ನಬಹುದಾದರೆ ಚಿತ್ರವನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದು.

ಮೂವರು ಗೆಳೆಯರು- ಅವರಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಹುಡುಗರು ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ. ಜೊತೆಗಿದ್ದು ಕೊಂಡೆ ಒಂದಷ್ಟು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಣ್ಣ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಜಗಳ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ದೂರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆನಂತರ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುವ ಮೂರು ಪಾತ್ರಗಳು ತಮ್ಮ ಬಾಲ ಸಂಗಾತಿಯನ್ನು ಆಯ್ದುಕೊಳ್ಳುವ ಕಾಯಕಕ್ಕೆ ಆಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ತಾವಿಷ್ಟ ಪಟ್ಟವರನ್ನು ಅವರು ಪಡೆಯುತ್ತಾರಾ..? ಇದು ಪ್ರಶ್ನೆ. ಉತ್ತರಕ್ಕೆ ಚಿತ್ರಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಡಬಹುದು.

ಚಿತ್ರದ ಕತೆ ಮತ್ತು ಆಶಯ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನಿರ್ದೇಶಕಿ ಸಂಜೋತ ಎಡವಿರುವುದು ಅವರ ನಿರ್ದೇಶನದಲ್ಲಿ. ಇಬ್ಬರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದಾಗ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ನಿಂತುಕೊಂಡು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು, ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಮೂವರು ಮುಸುಕುಧಾರಿಗಳು ಕಾರ ಹತ್ತಿರಬಂದಾಗ ಕಾರಿನವರು ಯಾವುದೇ ಭಯಪಡದೆ ಹತ್ತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು.. ಈ ತರಹದ ದೃಶ್ಯಗಳನ್ನು ಚಿತ್ರದುದ್ದಕ್ಕೂ ತಂದಿದ್ದಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕರು. ವಾಸ್ತವಿಕ ನೆಲಗಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಕಾಗದದ ಮೇಲಿನ ಬರಹವನ್ನು ದೃಶ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತರುವಾಗ ಆಗುವ ಯಡವಟ್ಟುಗಳನ್ನ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅನುಭವ ಪ್ರೌಢತೆ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಸಂಜೋತ ಅವರಲ್ಲಿ ಅದರ ಕೊರತೆ ಕಾಣುವುದರಿಂದ ದೃಶ್ಯ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಎನಿಸಿದರೂ ಆಪ್ತ ಎನಿಸದೇ ನೀರಸ ಎನಿಸುತ್ತದೆ.

ಚಿತ್ರದ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಮೂವರು ಪಾತ್ರಧಾರಿಗಳ ಅಭಿನಯ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ನಾಯಕಿಯ ಪ್ರೇಮಕತೆಗೆ ಬಲವಿಲ್ಲ. ಒಂದಷ್ಟು ದ್ರಶ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ವಿಶದಪಡಿಸುವ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಆತ ಯಾಕೆ ನಾಯಕಿಗೆ ಇಷ್ಟ ಆದ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದರೆ ಚಿತ್ರ ಇನ್ನಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗೆಯೇ ನಾಯಕ ಮಿಥುನ್ ಪ್ರೆಮಕತೆಯಲ್ಲೂ ಕ೦ಟಿನ್ಯೂಟಿ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಅದು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಎನಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮೂವರು ಗೆಳೆಯರು ಅಗಲುವ ಮತ್ತು ಒಂದಾಗುವ ದೃಶ್ಯಗಳು ಪೇಲವವಾಗಿವೆ.

ಇದೆಲ್ಲದರ ಜೊತೆಗೆ ಸಂಜೋತ ಅವರನ್ನು ಮೊದಲ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ಒಂದೊಳ್ಳೆ ಕತೆಯನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮೆಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ನಿರೂಪಣೆಯಲ್ಲಿ ಮಂದಗತಿಯಿದ್ದರೂ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ನೋಡಿಸಿಕೊಂಡುಹೋಗುವ ಗುಣವಿದೆ ಮತ್ತವರ ಮುಂದಿನ ಚಿತ್ರದ ಮೇಲೆ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಹುದಾಗಿದೆ.